Naar de Soefi’s Inayat Khan en Hafiz (bewerkt door Ivo)

Als de Ene zijn beeld beeldhouwt van de rode aarde

is het goed van gelijkenis, liefde op het eerste gezicht;

maar levenloos.

De ziel wenst niet te huizen in dit sterfelijk lichaam;

Zij is eeuwig, en vrij. Sterven en horen kan zij niet.

 

Dan bidt God, trilt God, zingt God.

Zo schept Hij muziek en wekt in de ziel het verlangen.

 

God spreekt: “Kom, beziel, en luister”.

Dan stemt de ziel in en buigt het beeld binnen.

 

En de ziel hoort in de sterfelijke mens

de harmonie van heimwee.

Zonder pijn geen muziek, zonder leed geen vreugde:

zonder twee geen verlangen naar de Ene.

Deze verse weken kennen veel oneliners en wensen. In Lunteren en Velp hebben we die uitgewisseld, en een aantal deel ik hier. In Lunteren hebben we 4.33 van Johan Cage gezien (film onder)

 

Door je de toekomst te herinneren

genees je het verleden

(Ivo)

 

Wij krijgen de aarde niet van onze ouders,

we lenen haar van onze kinderen.

(Indiaanse spreuk)

 

Liefde zonder macht

is sterker

dan macht zonder liefde

(Harald Poelchau) 

 

God, schenk me de rust

om te accepteren wat ik niet kan veranderen,
de moed om te veranderen wat ik kan,
en de wijsheid om het verschil te weten.
(Reinhold Niebuhr)

 

Zonder wrijving geen glans

(onbekend)

 

Ik probeer mezelf steeds meer te ontwikkelen

tot groter eenvoud.

(Frits Vastenhoud of Jan Eppenga)

 

Happy New Ear!

(John Cage)

 

 

De schaakmeester zwijgt

(Rumi) 

 

Harmonie ontstaat  

als niet iedereen dezelfde toon zingt.

(Doug Floyd)