Zoon Jop tennist tamelijk goed, en zijn grote voorbeeld is “De Zwitser”, Roger Federer. Dat idool is hij voor meer mensen en afgelopen zaterdag was de kans hem live te zien, in Rotterdam tegen Davydenko. Ahoy was uitverkocht en het leek warempel wel een thuiswedstrijd! Leek Davydenko aanvankelijk nog te winnen (6–4, 3-1 vóór in de tweede), Federer gaf het niet op. Het publiek gaf hem het voordeel van de twijfel. Tenslotte won Federer; enthousiast door ons allemaal geloofd en toegejuichd, in drie sets.
Een oud cathechisant van me (nog steeds problemen met dat woord) is tegenwoordig directeur van AHOY. Via haar kregen we (tegen betaling, natuurlijk) onze kans en kaart. Toen ik haar leerde kennen was ze zeventien en verlegen; nu zijn we twintig jaar verder en heeft ze het gemaakt. Ze zag er stralend uit, toen ik haar herinnerde aan vroeger: “Ja, maar ik had zoiets kennelijk toen toch al in me..!”. Een stille kracht.. “Ik wist niet dat ik het in mij had”, heet een bundel van Bommel.
Wat hebben we dan in ons? Welke onvermoede krachten huizen er in onze borst, behalve die we kennen? Ik bijvoorbeeld heb een religieus talent of handicap. Het zit me vaak in de weg. Ik heb altijd tegen mensen opgezien, of het nu ouders of klasgenoten, musici of gemeenteleden betrof. Misschien dat ik daarom vroeger wel zo graag in bomen klom – dan leken de mensen wat kleiner. En als kind tekende ik koppoters: lange benen, hoge tafels. Voor mij geen overzicht, geen plattegrond. Ik blijf me verwonderen en de engel zien in een bengel. Fraai gezegd: een religieuze natuur bekijkt mensen door de ogen van God. Daar is ieder eenmalig, heilig, bijzonder. Schepsel van de Eeuwige. Gezien vanuit de Eeuwigheid is ieder mens is gelijkwaardig en je mag op niemand neerkijken. Elk schepsel krijgt het voordeel van de twijfel. Oordelen gaat de religieuze natuur minder goed af dan mensen die geen last hebben van een dergelijk handicap. Mensen als ik zullen het slecht doen in de zakenwereld.
Ik kan dus wel zeggen dat ik geluk gehad heb om in een kerkje terecht te komen. Inderdaad, een dergelijke visie heeft ook voordelen. Ik geniet van ieder lelijk jong eendje die de zwaan in zich heeft ont-dekt en ont-wikkeld. “In de hemel zijn we allemaal even jong en mooi”, werd me vroeger wijs gemaakt. Ergens maakt dit het verschil uit tussen “vloek” en “zegen”: een zegen maakt iemand groter dan hij of zij zichzelf beschouwt. Je gaat rechtop staan om de zegen te ontvangen. Zegenende ogen zien het licht onder de korenmaat, versieren, maken groot; vloekende blikken vernederen.
Zegenen of vloeken; het verschil tussen bezielen en zielig maken. Sportclubs winnen door hun thuispubliek en zo won Federer (mede) door ons geloof in hem; kinderen groeien van zegenende handen.
Nu nog in je eigen heiligheid en eigen wijsheid geloven. Nu nog leren anderen barmhartig de waarheid te zeggen. De tennisser Jop bijvoorbeeld vond het lang sneu zijn tegenstanders te verslaan. Nee – dan Federer! In Rotterdam vertelde de directeur me wat voor een prachtige persoonlijkheid Federer is: “Hij doet heel normaal, en maakt met iedereen een praatje (“heel anders dan sommige popfiguren hier wel eens doen”). Een echte ster verlicht ook anderen.
Ik vind het fascinerend om te zien hoe Jezus dat deed. De mannen en vrouwen en kinderen in zijn buurt werden groter van zijn aanwezigheid. Hij bezat een zegenende persoonlijkheid. Ik heb het al eens eerder gezegd en zal het hier nog eens herhalen: dat vissers, door hem geinspireerd, een voor hen vreemde taal geleerd hebben en met gevaar voor eigen leven Jezus’ religieuze visie wilden doorvertellen: dat is voor mij welhaast een godsbewijs. Dat je, door je door iemand te laten inspireren, helemaal niet kleiner hoeft te worden - maar juist groeien kan. De stille kracht. Groter worden dan je bent. Of liever: worden, wie je bent.
We hadden in het Ahoy een telelens mee genomen. Dan komt de Zwitser wel heel fraai dichtbij. We hebben hem gezien en op de gevoelige plaat gezet, we kunnen het bewijzen: kijk maar.
En nu heb ik ook nog een verhaal genaamd “Federer” geschreven. Federer on serve!
“Opslaan Federer”, stelt mijn PC voor? Opslaan, ja.